Tijdens een les bespraken we de regels van de verkleinwoorden.
Substantieven die eindigen op de letter ‘m’ krijgen +pje erachter
Verkleinwoorden met -pje
raam – raampje
bloem – bloempje
kraam – kraampje
schuim – schuimpje
En vice versa:
raampje - raam
bloempje – bloem etc.
De cursist begon nét denken ‘Ha fijn, ik begrijp het’
En toen kwam lampje…..dus dat werd lam
Ehh…en dit dan…lampje, of lammetje?
We slikken delen van onze woorden en zinnen in, maar begrijpen elkaar desondanks vaak volkomen:
Wanneer gaat je jongste dochter naar school?
– Oh vlopugnie volntjaar pas.
Tijdens een les over verbonden spraak hebben we vooral heel hard gelachen, omdat verbonden spraak absurd klinkt als je het bewust probeert uit te spreken.
Plaats een papier over de onderstaande woorden van 2 dictees en schuif het langzaam op. Stop bij het streepje. Weet je wat er bedoeld wordt? Check je antwoord door het papier verder te schuiven. De cursisten werden er gaandeweg heel goed in!
beswel-best wel 2. helegoeie-hele goede 3. koekjedebij-koekje erbij? 4. fosmij-volgens mij 5. neegoon-nee, gewoon 6. kepmnie-ik heb hem niet 7. kommeraan-ik kom eraan 8. veddenogiets-verder nog iets? 9. tsalwel-het zal wel 10. weschijk-waarschijnlijk
munnaame-met name 12. hoest?-hoe is het? 13. moejeweg? – moet je weg? 14. tisser?-wat is er? 15. volntjaar- volgend jaar 16. opegeement-op een gegeven moment 17. keptgat-ik heb het gehad 18. stuukso-het is natuurlijk zo 19. egguswel-ergens wel 20. bibioteek-bibliotheek
mogek-mogelijk 2. vkansie-vakantie 3. possegel-postzegel 4. voebballen-voetballen 5. nommaal-normaal 6. sessensestig-zesenzestig 7. vlopugnie-voorlopig niet 8. zuwwegaan?-zullen we gaan? 9. sakdoen-zal ik doen 10. hoegaadut?-hoe gaat het?
eikniet-eigenlijk niet 12. offeer-ongeveer 13. boorlijk-behoorlijk 14. isseriets-is er iets? 15. ofsieel-officieel 16. wromniet?-waarom niet? 17. daarissie-daar is hij 18. vinnikook-vind ik ook 19. dakkannie-dat kan niet 20. tissallaat-het is al laat
Ver weg van de groene wei staar ik samen met mijn vierjarige dochter naar een gekreukeld, nat kalf dat uitgeput op de vloer van de kraamstal ligt. De borstkas van het slappe lijfje beweegt gejaagd op en neer, een hoopvol teken van leven. De bovenste oogleden hebben nog geen grip op de zwaartekracht en beschermen het jong tegen het felle licht. Moeder ligt naast haar kind en likt het droog. De bloedsomloop komt op gang en de kracht van het kwetsbare kalf neemt toe .
De Fries Roodbonte koe stoort zich niet aan de twee rode kittens die zich tegoed doen aan de nageboorte, maar ons houdt ze daarentegen nauwlettend in de gaten. Ze richt zich op en lijkt te wensen dat haar kalf dat nu ook snel gaat doen. Wil het kalf opgroeien tot een blozende pink, dan is het van groot belang dat het uiterlijk twee uur na de geboorte twee liter biest heeft gedronken. De beschermende moedermelk sijpelt al uit haar spenen. De tijd dringt en moeder geeft haar kind een por met haar poot en een stoot met haar kop. Hardvochtig, of een daad van liefde? Ze lijkt onverbiddelijk, maar neemt na enige tijd toch afstand en manouvreert zich voor de voederbak.
Dit is het moment waarop het knokige gestel van het kalf trillend van de grond komt om zich wankel in de richting van moeder te begeven. Enkele slepende minuten later vult haar lege maag zich met warme, romige biest. Gerustgesteld en opgetogen over de goede afloop verlaten mijn dochter en ik de stal. De vroege ochtend is het mooiste moment van de dag, dus zijn we daags erna al om zeven uur in de stal te vinden om het prille geluk wederom te bewonderen. Maar wat we zien treft ons recht in ons hart. Moeder is al van haar kind gescheiden. En het kalfje lijkt droevig te loeien: ‘Wo biest duuuuuuuuuu????
Moraal: moeite doen loont, the bigger the miracle, the smaller the audience, gras groeit niet sneller door er aan te trekken, niets is zeker en zelfs dat niet.
